Zorro

Pelle zit gehurkt op de stoep. In de bosjes achter een hoog traliehek hoort hij stemmen van kinderen. Ze proberen zachtjes te praten, maar ze proesten van het lachen.

Pelle wil weten waarom ze zo geheimzinnig doen. Maar hij ziet niks door de struiken.

'Hela, wat doe jij hier.'

Pelle valt bijna om van schrik. Naast hem staat een jongen met een groen jack aan en een tak in zijn hand. Hij is heel groot.

'Nou? Zeg 's wat.' De jongen schopt Pelle met zijn rubberlaars.

Pelle komt snel overeind. 'Niks. Ik liep hier gewoon.'

'Leugenaar,' zegt de jongen. 'Je liep helemaal niet. Je zat daar toch! Je zat naar ons te gluren.'

'Ik wilde gewoon even kijken,' zegt Pelle.

'Er valt hier niks te kijken. Zeker niet voor snotjochies.' De jongen spuugt op de grond.

Pelle zet een stapje naar achteren. 'Dat kwam... Ik hoorde…'

'Jij hebt hier niks te zoeken.' Hij slaat met zijn tak tegen de donkere tralies van het hek. 'Ophoepelen, jij!'

Voor de zekerheid begint Pelle te hollen. Hij kijkt achterom en roept: 'Ik heb jullie wel gehoord, hoor.'

De jongen komt hem achterna en haalt hem al snel in. Hij grijpt Pelle bij zijn arm en draait die gemeen op zijn rug. 'Had je nog wat?'

'Au!'

'Als je hier weer komt, ga je eraan.' Het gezicht van de jongen is vlakbij Pelle. 'Als ik je hier nog één…'

Pelle wurmt zich los en rent weg.

'Als ik je hier nog één keer zie, nemen we je gevangen.'

Pelle en Thijs zitten naast elkaar op het aanrecht. Pelle is direct naar Thijs gegaan om alles te vertellen. Hij mag vandaag bij Thijs eten, omdat papa en mama naar een feest gaan.

'We gaan ernaartoe,' zegt Thijs.

'Nee! Want dan gaan ze me gevangennemen. Dat zei die jongen zelf.'

'Gevangennemen. Dat geloof je toch zeker niet.'

'Ik wel,' zegt Pelle. 'Hij was echt heel gemeen. En heel groot.'

Thijs gaat staan. 'Ik ben voor de grootste boef nog niet bang,' zegt hij en springt op de keukenvloer.

'Jou kent hij niet, maar mij wel. En hij is niet alleen.'

'We zijn toch met ons tweeën.' Thijs staat al bij de deur. 'Kom mee. We gaan naar die tuin.'

'Nee. Ik ga er niet meer heen.' Eigenlijk wil Pelle wel, maar hij is bang voor die jongen met dat groene jack die zomaar de baas over hem speelde.

Thijs kleppert met de klink van de deur. 'Ik weet iets,' roept hij. 'We gaan ons verkleden. Een vermomming! Want dan herkent hij ons niet. Goed idee, hè?'

'Ja. Maar…' Pelle vindt het nog steeds eng. Maar ook spannend.

Ze gaan naar de kamer van Thijs en doorzoeken zijn speelgoedkist. Ze kiezen allebei een vermomming uit.

Schrijfster
Illustratrice
Lessuggesties
Recensies